سالگرد شهادت دکتر شریعتی بهانه ای شد برای نوشتنم.
فکر کنم سومین یا چهارمین نامه من به دکتر باشد.نمی دانم چرا نمی توانم مطلبم را مستقیم به مخاطب بگویم و هر بار خواستم چنین کنم نا خودآگاه باز خطابم به دکتر شد.
شاید این بیان دلتنگی هایم باشد و اینکه چقدر دوست داشتم که دکتر شریعتی زنده بود و این وضعیت جامعه را می دید ، خیلی دلم می خواست او هم دیدگاهش را بیان کند ولی فکر نکنم به او اجازه می دادند که اصلاً مطلبی را بیان کند.
نمی خواهم وبلاگ و سایت را سیاسی کنم و دوست دارم دیدگاههای سیاسی خود را محفوظ نگه دارم اما نبود دکتر شریعتی در زندگی امروزه بسیار احساس می شود . دکتر کسی بود که دیگر مانند او پیدا نشد و افکار او اکنون پس از سی و چند سال هنوز تازه است و به اعتقاد بنده خیلی از مطالب مصداق امروزی دارد . امروزه شاهد نامرد مردمی هستیم که می خواهند نوشته های استاد را در زیر پا له کنند ولی تا به حال موفق نشدند و نمی خواهند بگذارند که خصوصا نسل جوان با عقاید و افکار او آشنایی پیدا کنند چه بسا که این نوشته ها کار دستشان بدهد....
آری دکتر این بار من شما را مخاطب قرار می دهم اما از قول خودتان :
وقتی که دیگر نبود ، من به بودنش نیازمند شدم
وقتی که دیگر رفت ، من به انتظار آمدنش نشستم
اما درد دل می کنم :
ای کاش این کسانی که می گویند « مردم ما آب و نان نداشته باشند ولی حجاب داشته باشند » یک بار ، فقط یک بار سمینار زن تو را خوانده بودند. شاید در ذهن عده ای که من را نمی شناسند فکر کنند که من بی دینم و معتقد به بی حجابی اما به خدای واحد که من خود اعتقاد به حجاب کامل دارم اما نه با این روش.
دکتر جان ، یاد دارم که در همان سمینار زن تو بود که خواندم : وقتی حجاب را اجبار کردی بدون اینکه دلیلش را برای فرد مقابل مطرح کنی و او را قانع کنی فرض که تو 10 سال هم بتوانی نظر خود را تحمیل کنی اما سال یازدهم او کار خودش را می کند . مگر نبود زمان پیغمبر که بعد از سال هفتم ، هشتم حجاب را مطرح کردند یعنی بعد از بیش از بیست سال کار روی مردم حجاب مطرح می شود ، مگر پیامبر مساله شراب را در سه مرحله مطرح نکرد و توانست فساد احتماعی شرابخواری را محو کند بدون اینکه مردم را مستقیما تحت فشار قرار دهد و به آنها نه بگوید.
چه بگویم دکتر ؟ باز از تو می گویم:
از دیده به جای اشک خون می آید
دل خون شد و از دیده برون می آید
دکتر من نیز احساس تو را دارم :
هم اکنون احساس می کنم
بر تل خاکستری از همه آتش ها و امید ها و خواستن ها تنها مانده ام
و این سوال همواره در پیش نظرم پدیدار است
که تو اینجا چه می کنی ؟
امروز به خودم گفتم :
من احساس می کنم که نشسته ام زمان را
می نگرم و می گذرد ، همین و همین.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
«رسول تجلی زاده »
از جهاتی خوشحالم که دکتر دربین ما نیست چون اگر زنده بود مثل دیگر اندیشمندان وروشنفکران ما سر از زندان در می آورد
سلام. خسته نباشی، درد دل قشنگی داشتی. منم معتقدم به اینکه اول باید فرهنگ سازی کرد بعد اجرا و عمل.
خدا آخر و عاقبت مهمونو ختم به خیر کنه.
یا علی مدد.
سلام دوست عزیز
نامه پردرد و قشنگ بود . به قول خود دکتر که :
درد انسان متعالی درد عشق و تنهایی است .
مقاله عشق عتاب آلوده را بخوان .
منتظر همیشگیت علی کوچولو
عالی بود . آفرین
سلام و درود
سالگرد میگیریم می خوانیمش ولی هنوز تا درکش زیاد مانده شاید این روزها بیشتر به بودنش احتیاج داشتیم
نسلی که فقط باید حسرتش را بخورد
ممنون ازشما
سلام.مطلب جالبی بود.
فقط:
میخواستم بنویسم همان بهتر که دکتر نیست!
میخواستم بنویسم همان بهتر که پیکرش درایران نیست!
میخواستم بنویسم همان بهتر که برایش سالگرد نمیگیرند!
میخواستم بنویسم همان بهتر که جایش خالیست!
میخواستم بنویسم همان بهتر که .............!
که اگرغیراز این بود......
اینکه دکتر دربین ما نیست بماند.
اینکه پیکرش در ایران نیست بماند.
اینکه برایش سالگرد گرفته نمی شود بماند.
اینکه جایش خالیست بماند.
اینکه........
ما برای مملکتمان چه کردیم؟
چقدر در افزایش فرهنگ در همه زمینه ها تلاش کرده ایم؟
ما وآنهایی که سنگ دکتر وافکارش را به سینه میزنند چقدر درصدد عینیت بخشیدن به خواسته های او بوده وهستیم؟
شاید اگر او در بین ما میبود بیش از همه از دوستدارانش رنج می کشید!چون :
دشمن دانا بهتر از دوست نادانست!
این قصه مستند تکراری همیشه تاریخ است!
کسی را متهم نمیکنم ولی آیا پیش آمده کلاهمان را قاضی کنیم؟
رسول جان من بچه بوشهرم دانستم چه میکشی.ای علی کاش جان بی ارزشم را ۱۰۰ بار فدای تو می کردم .بچه ها اگر بدانید چمران بر مزار شریعتی چه مرثیه ای سرود اشک عشق می ریختید
شریعتی ادمی بود که در قالب زمان نمی گنجید.
اگر الان هم بود عده زیادی با او مخالف بودند.
او همیشه فراتر از زمان فکر میکرد.
مطلبت خیلی جالب بود.این احساس غم وتنهاییتو منم درک میکنم.الان این احساس تنهایی روخیلیامون داریم.اگه همه ماکه مثل قطاه این غم رو تودلمون داریم جمع کنیم.میتونیم ریشه غم روازبین ببریم.به امیدانروز.
سلام رفیق
فقط می تونم بگم حکمت بر این قرار گرفته که امروز این جا نباشه ولی بشدت مشتاق بودم شریعتی 70 و چند ساله رو ببینم ، غوغایی بود در عالم اندیشه و نظر ایران شاید ده ها سال جلوتر بودیم ولی ...... حکمتی در کار بوده که امروز دکتر بین ما نباشه
سحر امشب بر بالین من
امشب از بهر خدا بیدار باش
سایه ی غم ناگهان بر دل نشست
رحم کن امشب مرا غمخوار باش
آه ای یاران بفریادم رسید
ورنه مرگ امشب بفریادم رسد
ترسم آن شیرینتر از جانم ز راه
چون به دام مرگ افتادم رسد
گریه و فریاد بس کن شمع من!
بر دل ریشم نمک دیگر مپاش
قصه’ بیتابی دل پیش من
بیش از این دیگر مگو خاموش باش
همدم من مونس من شمع من
جز توام در این جهان غمخوار کو
ون دراین صحرای وحشتزای مرگ
وای بر من وای برمن یار کو؟
وندرین زندان امشب شمع من
دست خواهم شستن از این زندگی
تا که فردا هچو شیران بشکنند
ملتم زنجیرهای بندگی
معلم شهید دکتر علی شریعتی
سلام علیکم
مطلبی که نوشته اید به جا بود و مقتضای زمان.
امید دارم وبلاگ و سایتتان را سیاسی نکنید و اگر هم صحبتی هست چه بهتر که از خود سخنان دکتر شریعتی گفته شود و جوانان و مردم این جامعه چه کسانی که با دکتر شریعتی آشنایی دارند و چه کسانی که آشنایی ندارند، بتوانند سخنان ایشان را با توجه به فراخور زمان درک کنند.
با آرزوی موفقیت و توفیق روز افزون برای جنابعالی
امید آن دارم که توسه دهنده و ره رو راه آن بزرگوار باشیم.
سلام
اگر در مطلب نوشته شده دقت می کردید شاهد بودید که در اکثر جملات از قول دکتر مطالب نوشته شده بود.
موفق و بهروز باشید.......
درد علی دو گونه است:
یک درد.دردیست که از زخم شمشیر ابن ملجم در فرق سرش احساس میکند.و درد دیگر دردیست که اورا تنها در نیمه شبهای خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده……وبناله در اورده است.
ما تنها بردردی می گرییم که از شمشیر ابن ملجم در فرقش احساس میکند.
اما.این درد علی نیست.
دردی که چنان روح بزرگی را بناله اورده است.تنهائی است.که ما انرا نمیشناسیم!!
باید این درد را بشناسیم…..نه ان درد را…..
که علی درد شمشیر احساس نمیکند.
و………ما…………
درد علی را احساس نمی کنیم.
پاسخی به یکی از دوستان که معتقد است جمله فوق در مورد علی یک جملهء احساسی است و چنین قضاوتهایی در مورد علی محلی از اعراب ندارند!
سلام دوست عزیز
همانطور که شما فرمودید من هم بعید میدانم شخصیت بزرگواری همچون علی از فرط تنهایی ناله کند اما جه نوع تنهایی؟
تنهایی که از ذهن محدود و خو گرفته به روز مرگی ها در لابلای تعلقات زمینی نشاءت میگیرد یا تنهایی از نوع روحی که همجنس خویش را در این کرهء خاکی نمی یابد و همچون پرنده ایی در قفس کالبدش بیقرار پر کشیدن و پرواز است....
پرنده ایی که میداند آغوش دیار دوست در آن دور دست های بعید عاشقانه منتظر اوست
تنهایی علی... تنهایی پس از محمد است..... تنهایی محبوس و در محاصرهء گرگ های در کمین طعمهء قدرت و حکومت است که تا محمد بود مرد دین بودند و در لحظهء احتضار محمد برای حکومت و قدرت دندان تیز کردند و برای علی چنگال!
تنهایی علی از جنس نوعی ایدئولوژی بود که آنقدر بزرگ و گسترده و روشن بود که در فهم کوچک و حقیر و تاریک افکار این جهانی نمیگنجید
تنهایی علی از جنس تنها بودن دل و قلبش نبود که از جنس تنها بودن یک روح بیقرار و عاشق بود....
درد تنهایی علی درد فقدان فهم و کوری اندیشه بود و چقدر سخت و طاقت فرسا است وقتی که حرف های زیادی سر شار از حقیقت و معانی ژرف برای گفتن داشته باشی اما فهم و دلی که بتواند آن حرف ها را درک کند در میان افراد و جامعه ایی که پیرامونت را گرفته است و در آن زندگی میکنی وجود نداشته باشد
و بالاءخره گاهی زمین هم مذاب های درونش را از آتشفشانها بیرون میریزد و علی آنگونه مذاب های دلش را در حلقوم چاه فریاد میزد و ناله میکرد تا شاید بدانگونه اندکی تسکین یابد
و بعقیدهء من جز فاطمه هیچ کس بر گسترهء تنهایی علی واقف و آگاه نبود که علی پس از فاطمه تنها تر هم شد...
و اینکه میگویند علی تنها بود یک حقیقت است نه یک احساس.... چرا که احساس از آغازهای مبهم شایدها شکل میگیرد و حقیقت از سرچشمه های پاک و زلال یقین. (سایه روشن)
سلام زیبا بود و نشان از درونی جستجوگر داشت.
سلام آقا رسول
من هم با کمی تاخیر شهادت دکتر رو تسلیت می گم.
این روزها بعضی از افراد جامعه حرفهای دلشان یک شکل شده است. شاید اگر من هم می خواستم نامه ای بنویسم شبیه همین مضامین را می نگاشتم.
میلاد علی علیه السلام بر شما مبارک
یا علی
سلام وبلاگت زیبایی را در گرو عشق به آزادی بسیار عالی بیان نموده است . من نیز بسیار مسرورم چراکه کسی را یافتم که مانند من فکر می کند
علی یارت
سلام
۳ ساله دارم شریعتی میخونم نافرم درگیرش شدم واقعا با فلسفش حال میکنم .منم میگم اگه الان بود گوشهیه ذندان بود.
روحش شاد و یادش گرامی باد
mamlekat ba kofr mimone ama na ba setam agha in dardodela dige to in mamlekat lous shode payande bashi
dar in zaman neveshtan dar sitha az shariati dar hali ke kasi be donbale hagh nist,kare bozorgie ke faghat az kasi bar miad ke andishe haye sahriati ro bavar dashte bashe
با سلام خوشحال می شویم از تارنمای ما نیز بازدید نموده و ما را با عنوان فرزند ملت در وبلاگ وزین خود لینک کنید.
شریعتی جستجوگری در مسیر شدن
بهشتی یک ملت بود
سلام وقت بخیر
مطالب و طرز تفکر دکتر را ستایش میکنم و تشکر از شما که این مطالب رو نوشتید.
پروردگارا
مرا ذهنی ببخش که بی گناه ، پاک و رها از بدی ها باشد ، ذهنی که توکل کند ، تردید نورزد و داوری نکند ، ذهنی که همه را در تو و تو را در همه ببیند .
سلام .زیبا بود
هرچه از دکتر شریعتی بگوییم کم گفتیم
به شخصه هروقت دلم از این مردمان به ظاهر دوست گرفته .... فقط مطالب ایشان آرام بخش است ...
اگر میتوانید نوشته هایش را بیشتر تکثیر کنید......ممنون
سلام
چند نکته :
1. دکتر بسیار شخصیت بزرگی بوده و هست ولی ما نباید اونقدر بالا ببریمش و دست نیافتنیش کنیم این حرف خود دکتر هست که امیدوار بود شاگردانش شریعتی رو بخونند و ازش بگذرند تا در همین میزان متوقف نشیم.
2. درباره ی بحث زن کاملا حرف دل من رو زدید
3. باید تا می توانیم شریعتی بخوانیم و فهم کنیم و سپس از ان عبور کنیم تا بتوانیم میراثدار خوبی برای معلم بزرگ باشیم
یا علی
سلام اقای تجلی زاده.این پستتون واقعا من رو تحت تاثیر قرار داد. واقعا عالی نوشتی در حدی که میخواستم اون رو کپی کنم اما این اجازه رو به خودم ندانم.موفق باشی.تونستی به وب من هم سر بزن.وبلاگ من سخنان دکتر شریعتی.یا علی
نامه زیبایت دردودل من وهزاران فرد دیگریست که دکتر علی شریعتی عزیز را می فهمند و در نوشته هایش تامل واندیشه می کنند.
روحش شادویادش گرامی باد...
به امید روزی که اندیشه اش اجرا شود...
سلام خسته نباشید اگراشتباه نکنم سابقا در وبلاگ شما مطلبی خوندم به نام ولایت فقیه از دیدگاه دکتر.امکان داره منبعشو بگید؟یعنی از کدام کتابشون میتونم مطلبو بخونم؟ممنون .یاعلی
ای تمام حُسن
و ای حُسن تمام
ای امام روح
و ای روح امام
ای به صبح حشر سیمایت فلق
ای ملک جان را چشم شهلایت شفق
ای وفای اصل
و ای اصل وفا
ای خدای عشق
و ای عشق خدا
من که از روز اذل احساسیم
هرچه بادا تا ابد عباسیم
[گل]
اعیاد شعبانیه بر شما مبارک
یا علی
سلام
سلامی به آفتاب سوزان خوزستان قهرمان
دوست گرامی از این که وبلاگ شمارو پیدا کردم خیلی خوشحالم چون من هم از طرفداران آن فهیم فرزانه زنده یاد دکتر شریعتی هستم به وب منهم سر بزن خوشحال می شم
راستی مطلبی هم از تو وبلاگت کپی کردم معذرت میخوام به بزرگی خودت ببخشید
من تازه باشریعتی اشناشدم
قبل ازخوندن کتاباش فقط شنیده بودم شصیت بزرگیه!اما...
دوسه بارکتاب |بازگشت|روخوندم اماانقدحرفاش به دلم میشینه وانقدر دردهاش اشناست که دوس دارم بازم بخونم
خوشحال میشم توکه انقدرخوب شناختیش به منم کمک کنی بیشتربشناسمش هرچنداون توذهن هیچکی جانمیشه
عالی بودمطالبت
((این جاجای من نیست
بروی این زمین غریبم
این اسمان سقف خانه من نیست
نبایدبه اینجامی امدم))
سلام
وبلاگ خیلی عالی دارید مطلبتون هم خیلی قشنگ و پرمعنا بود همیشه این برام سوال بود که چرا آدمای خوب زود از دنیا میرن .
می خواستم زندگی کنم راهم را بستند
ستایش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم گفتند دروغ است
گریستم گفتند بهانه است
خندیدم ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم
دکتر علی شریعتی
mer30 agha rasool matalebetoon ali bood TABRIK
هنوزمعنی بودن خویش را نمی فهمم چطور غم نبو دنت را درک کنم واز ته دل آرزوی بودنت کنم؟
در دیروز بندگی مااینگونه بودکه جسم وزوربازوی ماتحت بردگی بود ولی امروزجسم مابرده نیست .فکروتفکرات وذهن مابرده است . دکترشریعتی
مصداق کامل این جمله دکتر رو در ایران امروز میبینیم .
سلام.واقعا مطلبت قشنگ بود حرف دل خیلی از ماها بود ممنون
وقتی نامه ات رو خوندم گریه کردم چون حسرت میخورم که چرا الان نیست اخه چررررررررررررررا. حاضرم همه ی عمرمو بدم فقط یه بار با دکتر حرف بزنم و بعد بمیرم..کاش بود و میدید وضع مملکت و طرز تفکر مردم چیه!!!!
در ابعاد صبحی تاریک
در باغچه ی نارنج های ما
پاییز رویید
دوباره بید بلند حیاط لرزید
دوباره بوی خزان در اتاقها پیچید
حرف دکتر همیشه از نادانی و جهل طبقه تحصیل کرده است که در این زمانه بیشتر احساس می شود.کاش بود تا می گفت که چه بکنیم و چه نکنیم.یادش همیشه سبز
دکتر علی شریعتی از ادم هایی ک درد ئل میکنن بیزار است.
سلام نمیدونم چی بگم ولی همین بس که وقتی چند روز بیش بیشه داییم که سباهیه گفتم شهید شریعتی انقدر به او توهین کرد که نتونستم جلویه سیله اشکامو بگیرم.خدایا خودت هدایتشون کن.رسول عزیز یه دنیا ممنون
کاش بودی در این روزها که بیشتر از همیشه در حرفهایت غرق شدم و بیشتر از همیشه به یک استاد فلسفه نیاز دارم ...کاش بودی....این روزها تمام مدت ÷یش خود فکر می کنم اگر بودی برای زمانه ی ما چی می نوشتی اما نمی دانم...کاش بودی تا بگویم این شاگرد کوچکت که با جسارت خود را شاگرد تو می خواند چقدر به خودت بیشتر از کتابهایت نیاز دارد....
سلام .دکتر شزیعتی از بزرگانیه کنمیشه با جملات وصفش کرد.ممنون
سلام .
آقا رسول ممنون از راهنماییتان .
لطفا اگر می شود سمینار زن دکتر را برایم ایمیل کنید.
باتشکر
آنچه میخواهیم نیستیم و آنچه هستیم نمیخواهیم ٬ آنچه دوست داریم نداریم و آنچه داریم دوست نداریم ٬ و عجیب است هنوز امیدوار به فردائی روشن هستیم ساعتها را بگذارید بخوابند . بیهوده زیستن را نیازی به شمردن نیست.
سلام و عرض خسته نباشید به تمام دوست داران ابوذر زمان معلم شهید دکتر شریعتی
دوست عزیز منم لینک
با حضورت مارم خوشحال کن
پیروز موفق
به امید فرداهای بهتر
اگه استاد بود یا از دست این جماعت انسان نما دیوانه می شد یا مثل خیلیا از اینجا می رفت یا کشته می شد
هر چند که ما سعادت نداشتیم ببینیمش ولی خوشحالم که نیست که ناراحتش کنن
سلام
واقعا حیف که این شخصیت بزرگ تنها یکی بود
کمبود ایشان بسیار احساس میشه
از اون جایی که موضوع وبمان شباهت داره دوست دارم تبادل لینک داشته باشیم
شما را لینک کردم
موفق باشید
من بار اول هست که به این سایت امدم واقعا عالی بود تحت تاثیر قرار گرفتم
سپاسگزاریم از دکتر که راه زندگی را به ما اموخت و سپاسگزاریم از شما و امثال شما دوست عزیز که نمی گذارید نوشته های دکتر محو بشه از بین نسل ها و اونا رو همیشه زنده نگه میدارین .موفق باشید
حرف دلت حرف دل خیلی از ماهاست اما چه فایده امروز گوشها برای شنیدن کر شده و چشمها برای دیدن کور...
مطلبتون واقعاجالب وبه جا بود.امیدوارم لیاقت اینا داشته باشیم که راه دکترعزیزا اادامه بدیم.خیلی دوست داشتم بدونم اگه دکتر الان دربین مابود بااین وضع چه حرفایی برای گفتن داشت.
درود خداوند بر تو ای دوست عزیز...
مطالبت زیبا بود...شریعتی یک پله از نردبان را گذاشت ما باید ادامه دهنده و سازنده پله های بعدی باشیم...