نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت
ولی بسیار مشتاقم
که از خاک گلویم سوتکی سازد،
گلویم سوتکی باشد،بدست کودکی گستاخ و بازیگوش
و او یکریز و پی در پی
دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد،
بدین سان بشکند در من،
سکوت مرگبارم را.........
«دکتر علی شریعتی»
سلام
خسته نباشی
خداوندا آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم و شهامتی که تغییر دهم آنچه را میتوانم و دانشی که تفاوت آن دو را بدانم
چه خوب که شما در شناساندن بیشتر و بهتر دکتر شریعتی برای نسل بعد از انقلاب کوشا هستین . راستی من تا جایی که یادم هست این شعر را در کتاب شفیعی کدکنی از وی خوانده ام و بگمانم دکتر هم در یکی از کتابهایش از زبان ایشان نقل کرده است ...باینده باشین.
ازت خوشم اومد ایول.
چه حوب بود اگه الان صد جوان مثل شریعتی داشتیم. نه
این شعر از شریعتی نیست دوست من
هر نقل قولی را باور نکنید
سپاس